ആര്‍പ്പുവിളിയും വെടിക്കെട്ടുമില്ലാതെ ഒരു കൊച്ചു ചിത്രം വിരലില്‍ എണ്ണാവുന്ന തീയേറ്ററുകളില്‍ ഓടുന്നുണ്ട് , 'മഞ്ചാടിക്കുരു' . രണ്ടു വര്‍ഷം എങ്കിലും ആയിക്കാണും ഈ ചിത്രം പൂര്‍ത്തിയായിട്ടു . നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ ആണ് ഈ ചിത്രത്തിന്റെ പ്രമേയം . നമ്മളെ ഇരുപതു വര്‍ഷം പിന്നോട്ട് കൊണ്ട് പോവാന്‍ ഈ ചിത്രത്തിന്റെ രചനയും സംവിധാനവം നിര്‍വഹിച്ച അഞ്ജലി മേനോന് കഴിയുന്നുണ്ട് .
നായകന്‍ ഇരുപതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം ഉള്ള ഓര്‍മ്മ പങ്കു വെക്കുന്നതിലൂടെ ആണ് കഥ വികസിക്കുന്നത് . തെക്കന്‍ മലബാറിലെ ഒരു ഗ്രാമത്തിലേക്ക് ഗള്‍ഫില്‍ നിന്നും എത്തുന്ന ഒരു പത്തു വയസ്സുകാരന്റെ,വിക്കിയുടെ , പതിനാറു ദിവസത്തെ ഓര്‍മ്മ ആണ് മഞ്ചാടിക്കുരു . പേര് പോലെ തന്നെ കുട്ടി കുട്ടി ഓര്‍മ്മകള്‍ , അന്നിന്റെ ദൃശ്യങ്ങള്‍ എല്ലാം നന്നായി പകര്‍ത്തി എന്ന് പറയാം .
മൂന്നു കുട്ടികള്‍ ആണ് സിനിമയിലെ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രങ്ങള്‍ മൂന്നു പേരും ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചം . പഴയ തറവാടും അവിടുത്തെ കഥാപാത്രങ്ങളും അവര്‍ തമ്മിലുള്ള വഴക്കും , സ്നേഹവും , നിസ്സഹായതകളും എല്ലാം മനസ്സില്‍ കൊച്ചു നൊമ്പരമായി , സന്തോഷമായി പൊട്ടിച്ചിരിയായി മാറുകയായിരുന്നു ആ ചലച്ചിത്രകാഴ്ചയില്‍ ( ആത്മന്‍ : ഡേയ് ഓവര്‍ ആക്കി ചളമാക്കാതെടെയ്‌ ....... )
ആ തറവാട്ടിലെ വേലക്കാരി ആയി വേഷമിട്ട കുട്ടിയും മികച്ച അഭിനയം ആണ് കാഴ്ച വെച്ചത് . നായകന്‍ വിക്കിയുടെ അമ്മയായി ഉര്‍വശി നല്ല അഭിനയം കാഴ്ച വെച്ചു . അകാലത്തില്‍ ഈ ലോകത്തെ വിട്ടു പോയ മുരളിയും ഈ ചിത്രത്തില്‍ ചെറുതെങ്കിലും ശക്തമായ സാന്നിധ്യമായി നില്‍ക്കുന്നു . റഹ്മാനും തിലകനും കവിയൂര്‍ പൊന്നമ്മയും ഒന്നും മോശമാക്കിയില്ല .
കുട്ടിക്കാലത്ത് നമ്മുടെ എല്ലാ കുസൃതികള്‍ക്കും മിക്കപ്പോഴും കൂട്ട് കസിന്‍സ്‌ ആവും , അങ്ങനെ മൂന്നു പേര് ആണ് ഈ സിനിമയെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ട് പോവുന്നത് . പല രംഗങ്ങളും പണ്ട് നമ്മള്‍ ചെയ്ത കാര്യങ്ങളെ ക്രിത്രിമത്വമില്ലാതെ ആവിഷ്കരിക്കുന്നു . മുതിര്‍ന്ന വിക്കിയുടെ ശബ്ദം പൃഥ്വിരാജ് ആണ് കൊടുക്കുന്നത് . സിനിമയില്‍ ഒരു നരേറററിന്റെ ചുമതലയും കാമിയോ അപ്പിയറന്സും പൃഥ്വിരാജ് വൃത്തിയോടെ ചെയ്തിട്ടുണ്ട് . ചിത്രത്തിലെ പല രംഗങ്ങളിലും സിനിമയിലെ കുട്ടിപ്പടയിലെ കൊച്ചു കുരുമ്പത്തി കൊണ്ട് നടക്കുന്ന മഞ്ചാടിക്കുരു രസമായി :-)
ജീവിതം കെട്ടിപ്പടക്കാനും ദുര കൊണ്ടും സൗകര്യങ്ങള്‍ ഇഷ്ടപ്പെട്ടും പലരും വേരുകള്‍ പറിച്ചെറിഞ്ഞു ദൂരങ്ങളില്‍ കൂട് കൂട്ടാറുണ്ട് .. ജീവിതം ഒരു പടി താണ്ടുമ്പോള്‍ തിരിച്ചു വരാന്‍ ആവാത്ത വിധം നമ്മുടെ വേരുകള്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കും . ആ നഷ്ടം, ഒന്നുമല്ല എന്ന് ഭാവിച്ചു ജീവിക്കാനായേക്കാം . എനിക്കതിനാവില്ല , ഈ സിനിമ കണ്ടിറങ്ങിയപ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ നിന്നത് വെറും നൊസ്റ്റാള്‍ജിയ മാത്രമല്ല . ബന്ധങ്ങളുടെ തീവ്രതയും വേരുകളോട് ഉള്ള ഇഷ്ടവും ആണ് . എനിക്കൊന്നും നഷ്ടപ്പെടാന്‍ ആവില്ല ...
ഒരു കൊച്ചു ചലച്ചിത്രം വല്ല്യ ജനക്കൂട്ടം ഇല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ തീയേറ്ററില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നത് കണ്ടത് മനസ്സിന് സന്തോഷം പകര്‍ന്നു . കുട്ടികളിലൂടെ മനുഷ്യ സ്നേഹവും ബന്ധവും അതിന്റെ ഊഷ്മളതയും എല്ലാം കാഴ്ച്ചക്കാരനില്‍ എത്തിക്കാന്‍ അഞ്ജലി മേനോന് കഴിഞ്ഞു .
നല്ല ചിത്രം .. കണ്ടു നോക്കൂ .. ഇഷ്ടപ്പെടും :)
2 comments:
Angane koodu koottunnathu chilappo nallathinaavum...verukal dooram kondo bandhangal ISD calls kondo parichu mattano manju pokano kazhiyilla. Athu angane thanne thudarum.
എല്ലാം ആപേക്ഷികം ....
Post a Comment